Przypadek 7
STERYLIZACJA UWIĘZIONEGO PRZESTĘPCY
Niebezpieczny przestępca seksualny
- recydywista. Propozycja całkowitej sterylizacji (kastracji) w zamian
za zmniejszenie wyroku.
a) Prawo do stosowania takiej
praktyki.
b) Brak zgody.
c) Decyzja sądu przeciwna
Deklaracji Tokijskiej WHO.
d) Odpowiedzialność lekarza.
Powrót do strony
głównej
1. Prawo międzynarodowe
a) W świetle wszystkich podstawowych
dokumentów dotyczących praw człowieka odpowiedź jest negatywna. Nawet ciężkie
przestępstwa seksualne nie mogą pozbawiać prawa do prokreacji, i to nawet
wtedy, gdy może istnieć ryzyko recydywy. Odnosi się to do osób popełniających
przestępstwo w stanie niepoczytalności, chorych psychicznie i poddanych
przymusowemu leczeniu, cofniętych w rozwoju oraz upośledzonych (artykuły
31, 32, 70 i 82/2 rezolucji 73/5, przyjętej przez Komitet Ministrów Rady
Europy 19 lutego 1973 r. w związku z pytaniem o minimalne normy traktowania
więźniów; artykuły 5/1 i 10 zalecenia 83/2, przyjętego 22 lutego 1983 r.
przez Komitet Ministrów Rady Europy w sprawie ochrony prawnej osób chorych
umysłowo, objętych przymusowym leczeniem; artykuły 1, 2 i 6 Deklaracji
ONZ o prawach osób upośledzonych umysłowo i artykuł 3 Deklaracji ONZ o
prawach inwalidów. Patrz także: zalecenie D.H. 82/2 odnośnie do postanowień
Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z 24 października 1979 r. w sprawie
Winterwerpa i z 23 lutego 1984 r. w sprawie Luberti).
Odpowiedź jest jasna,
gdyż mamy podstawy, aby wątpić w "dobrowolną" zgodę przestępcy, któremu
proponuje się umorzenie części kary.
Dodajmy jeszcze, że
zgodnie z rezolucją 37/194 Zgromadzenia Ogólnego ONZ z 18 grudnia 1982
r. o zasadach etyki lekarskiej (zasady 2 i 6) "zdarzają się oczywiste naruszenia
etyki lekarskiej i międzynarodowego prawa w tych wypadkach, gdy personel
medyczny, a szczególnie lekarze, aktywnie lub pasywnie uczestniczą w zachowaniach,
w których rezultacie stają się wspólnikami, współsprawcami lub inicjatorami
(podżegaczami) [...] okrutnego, nieludzkiego i poniżającego traktowania".
b) Odpowiedź jest negatywna.
c) Lekarz, nawet gdy jest
funkcjonariuszem więziennym, powinien uchylić się od dokonania kastracji.
d) Należy kierować się wspomnianą
wyżej rezolucją 37/194 Zgromadzenia Ogólnego ONZ.
2. Etyka
Sterylizacja jest tu
środkiem pozwalającym zapobiec przestępstwu. Deklaracja Tokijska (1985):
bez względu na okoliczności lekarz nie może stosować leczenia poniżającego
godność ludzką. Lekarz musi dysponować pełną niezależnością i sam decydować
o sposobie leczenia osoby, za którą jest odpowiedzialny. Podstawową jego
działalnością jest przynoszenie ulgi w cierpieniu.
Deklaracja Lizbońska
(1981): chory ma prawo zgodzić się na leczenie albo nie. Deklaracja Międzynarodowej
Rady Służb Medycznych Zakładów Penitencjarnych (Ateny 1978): pracownicy
służby zdrowia pracujący w więzieniach zobowiązują się:
-
stawiając diagnozę, kierować się wyłącznie
interesami pacjentów, których stan zdrowia ma pierwszeństwo przed jakimikolwiek
innymi względami;
-
nieść pomoc medyczną więźniom z pełnym
poszanowaniem etyki lekarskiej. W tym samym duchu wypowiada się klauzula
22 "Europejskiego przewodnika etyki" (1986).
3. Moralność religijna
a) Katolicka. Z punktu widzenia
katolicyzmu nie do przyjęcia są jakiekolwiek akty naruszające integralność
fizyczną człowieka, niezależnie od jego zgody i bez względu na rodzaj i
wysokość kary, zarządzone przez władze za popełnienie przestępstwa albo
w celu zapobieżenia przyszłym naruszeniom prawa [Pius XI, Casti Connubii,
AAS 22 (1930), s. 564-565].
b) Protestancka. Przede wszystkim
należy świadomie dążyć ku takim procedurom i takiej praktyce, w których
jest w pełni respektowana godność zainteresowanego człowieka. Kto stoi
u źródeł takiego procederu? I po co?
c) Żydowska. Według większości
rabinów zakaz kastracji jest normą prawa uniwersalnego (Sefer Ha-Chinouch,
311), rozciągającego się na wszystkich ludzi. Kto niszczy organ rozrodczy
człowieka, gardzi dziełem Stwórcy i staje się winnym jego zniszczenia.
Dlatego judaizm zakazuje lekarzom wykorzystywać sztukę medyczną do podobnych
celów, niezależnie od wyższych racji.
d) Muzułmańska. Islam nie
dopuszcza kastracji, ponieważ pociąga ona za sobą definitywną sterylizację.
Jest to niemoralne, tym bardziej gdy propozycja kastracji dana jest w zamian:
w tym wypadku za redukcję kary. Ponadto zgodnie z islamem integralność
ciała ludzkiego musi być szanowana; wyjątki mogą być dopuszczalne tylko
z powodów terapeutycznych.
e) Buddyjska. Zdanie podobne
do zdania innych religii.
Powrót do strony
głównej
Opracowano na podstawie "Medycyna a prawa człowieka"
- książki wydanej w porozumieniu
z Europejskim Sekretariatem ds. Wydawnictw Naukowych (SEPS)
- inicjatorem jej przekładu na język polski - przy współudziale Rady Europy.
Przełożyła Iwona Kaczyńska. Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1996.
Opublikowano w Internecie za zgodą wydawcy.
|