SPEŁNIANIE PRZEZ LEKARZA OBOWIĄZKÓW
W WARUNKACH OGRANICZENIA WOLNOŚCI

Lekarz uwięziony w obozie. Problem neutralności lekarzy. Niedoskonałość Konwencji Genewskiej. Propozycja przyjęcia międzynarodowej deklaracji (ONZ) o ochronie lekarzy w warunkach konfliktów wewnętrznych albo międzynarodowych.

1. Prawo międzynarodowe

   Patrz artykuły 8 (3), (5), (6), (7), (8), (9), (10), (11), (12) i (13); 9; 13; 14; 15; 16; 17; 18 i 21-31 dodatkowego protokołu Konwencji Genewskiej o ochronie ofiar konfliktów międzynarodowych.

2. Etyka

   Według Deklaracji Hawańskiej (1958), zrewidowanej w Wenecji (1983), lekarz znajdujący się w niewoli powinien korzystać z pomocy, z prawa do poruszania się oraz z niezależności, koniecznej do wykonywania zawodu lekarza.

3. Moralność religijna

a) Katolicka. Pius XII wyraźnie mówi o prawie lekarzy do leczenia zawsze i wszędzie, gdzie zachodzi taka potrzeba, w warunkach wolności sumienia. Kościół podkreśla ponadto konieczność stworzenia międzynarodowych norm prawnych dla lekarzy, zaaprobowanych przez wspólnotę międzynarodową [Pius XII, AAS 45 (1953), s. 744 i n.].
b) Protestancka. Dlaczego dzielić więźniów na lekarzy i "zwykłych"? Problem ten dotyczy bardziej trzymania w więzieniu, jego przyczyn i warunków. Czy można uważać, że w naszych „normalnych” więzieniach skazany lekarz, zgodnie z powszechnym prawem, powinien mieć status specjalny?
c) Żydowska. W każdym wypadku lekarz musi mieć możliwość wykonywania swojej sztuki, bez żadnych ograniczeń. Lekarz ma nieść pomoc choremu i łagodzić jego cierpienia, musi więc korzystać ze specjalnej ochrony, nie być narażonym na szantaż lub jakąkolwiek presję.
d) Muzułmańska. Lekarz, w każdym środowisku, musi zajmować się swoją działalnością profesjonalną, to jest leczyć chorych i łagodzić ich cierpienia. Wydaje się, że w prawie międzynarodowym istnieje luka dotycząca lekarzy przetrzymywanych w obozach dla więźniów.
e) Buddyjska. Zdanie podobne do zdania innych religii.