Przypadek 16
INTENSYWNA TERAPIA DZIECKA
Dziewczynka, 3 lata, cierpi na wodogłowie,
zniosła trzy operacje odbarczania komór z płynu mózgowo-rdzeniowego. Pojawienie
się białaczki szpikowej ostrej. Dwa zadania: należy rozpocząć leczenie
białaczki i kontynuować odbarczanie komór z płynu mózgowo-rdzeniowego.
Powrót do strony
głównej
1. Prawo międzynarodowe
Przypadek ten uwydatnia
konieczność powstania, maksymalnie precyzyjnej, definicji prawnej intensywnej
terapii oraz wskazuje na luki w prawie międzynarodowym.
Jedyna możliwa odpowiedź to: leczenie
białaczki i (lub) odbarczanie komór z płynu mózgowo-rdzeniowego powinny
być podjęte (kontynuowane) bez względu na stanowisko rodziców, zależność
od nich nie podaje w wątpliwość i nie uchyla podstawowych praw dziecka,
przede wszystkim jego prawa do życia.
2. Etyka
Interes pacjenta i korzyści,
na które może liczyć, determinują decyzję (WHO, Wenecja 1983, artykuł 2).
Należy wstrzymać się od jakiegokolwiek specjalistycznego leczenia, jeżeli
nie przyniesie ono poprawy zdrowia pacjenta, a pozwala tylko na funkcjonowanie
organów, które mogą być użyte do przeszczepu.
3. Moralność religijna
a) Katolicka. Moralność katolicka
kieruje się kryteriami ryzyka i korzyści. Jednak, ponieważ obie przewidywane
drogi leczenia (odprowadzanie płynu i leczenie białaczki) są "normalną
terapią" w chorobie, stają się one obligatoryjne (Dichiarazione delta
Congregazione per la Dottrina delta Fede sul!' "eutanasia", n. 4).
b) Protestancka. Problem
ten nie może być rozwiązany bez poznania zdania rodziców lub opiekunów
dziecka, którzy codziennie troszczą się o niego.
c) Żydowska. Lekarze (minimum
trzech specjalistów) muszą razem z rodziną przedyskutować wszystkie możliwości.
Jeśli istnieje choć jedna szansa uratowania życia pacjenta, należy przeprowadzić
operację. Jeśli ingerencja chirurgiczna nieuchronnie doprowadzi do fatalnych
rezultatów i tylko przysporzy choremu cierpień i bólu, należy się od niej
powstrzymać. W każdym wypadku należy jednak kontynuować normalne leczenie
i należną choremu pielęgnację.
d) Muzułmańska. Lekarz ma
obowiązek ratować życie, a nie skracać je. Trudno w dzisiejszych czasach
zdefiniować kryteria nieuleczalności choroby. W razie wątpliwości co do
kontynuowania leczenia lub konieczności operacji lekarzowi prowadzącemu
mogą pomóc inni lekarze, ale w żadnym wypadku nie może być przerwane leczenie
dziecka.
e) Buddyjska. Zdanie podobne
do zdania innych religii.
Powrót do strony
głównej
Opracowano na podstawie "Medycyna a prawa człowieka"
- książki wydanej w porozumieniu
z Europejskim Sekretariatem ds. Wydawnictw Naukowych (SEPS)
- inicjatorem jej przekładu na język polski - przy współudziale Rady Europy.
Przełożyła Iwona Kaczyńska. Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1996.
Opublikowano w Internecie za zgodą wydawcy.
|